Piotr-Wolanski

prof. dr hab. inż. Piotr Wolański


Urodził się 16 sierpnia 1942 r. w Milówce. Od 1966 r. pracuje nieprzerwanie w Instytucie Techniki Cieplnej Politechniki Warszawskiej. W 1971 r. uzyskał z wyróżnieniem stopień doktora, a w 1979 r. również z wyróżnieniem stopień doktora habilitowanego.

Tytuł profesora otrzymał w 1989 r., a od 1993 r. jest zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.

Studenckie Koło Astronautyczne

Od 1996 roku do 2016 roku był opiekunem Studenckiego Koła Astronautycznego. Wraz ze studentami wyszedł z inicjatywą utworzeniu koła na Politechnice Warszawskiej. Aktywnie wspierał je poprzez kontakty w Polsce i zagranicą oraz duży wkład merytoryczny. Jest promotorem wielu prac dyplomowych członków SKA.

Działalność Naukowa

Jego działalność naukowa dotyczy problematyki spalania, wybuchów, silników spalinowych, napędów kosmicznych, astrofizyki i metod diagnostyki procesów spalania. Jest promotorem 18 zakończonych przewodów doktorskich i opiekuje się obecnie sześcioma doktorantami z Politechniki Warszawskiej oraz z Instytutu Lotnictwa. Opracował szereg wykładów z zakresu spalania, silników, napędów kosmicznych i astronautyki. Był współorganizatorem nowego kierunku nauczania „Lotnictwo i Kosmonautyka”. Zainicjował nauczanie astronautyki oraz opiekuje się działalnością studencką z tego zakresu. Pod jego opieką został zbudowany pierwszy polski satelita Ziemi PW-Sat. Prowadził wykłady m.in. na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor, USA, na Northeastern University w Shenyang, Chiny oraz na Nanyang Technological University w Singapurze. Przez wiele lat koordynował w kraju badania z zakresu procesów spalania i eksplozji.

W Politechnice Warszawskiej pełnił liczne funkcje: był m.in. Prodziekanem Wydz. MEiL (1980-84), Dziekanem Wydz. MEiL (1987-90), a w latach 2002-2005 Prorektorem ds. Nauki. Był również w latach 2008-12 członkiem Senatu Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie. W latach 1981-2012 był kierownikiem Zakładu Silników Lotniczych w Instytucie Techniki Cieplnej wydz. MEil PW.

Pełnił i pełni wiele funkcji w krajowych i międzynarodowych organizacjach. Od 2003 r. do chwili obecnej przewodniczy Komitetowi Badań Kosmicznych i Satelitarnych przy Prezydium PAN. Jest Członkiem Rzeczywistym Międzynarodowej Akademii Astronautycznej (Paryż); Członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego; Członkiem Zwyczajnym Akademii Inżynierskiej w Polsce. Dwukrotnie był członkiem Zespołu T-12 oraz przewodniczył pracom Zespołu O-13 w Komitecie Badań Naukowych. W latach 1983-2004 był Redaktorem Naczelnym „Archivum Combustionis”, czasopisma naukowego KTiS PAN. Obecnie jest członkiem Rad Redakcyjnych czasopism: „Journal of Engineering Physics & Thermophysics”, “Combustion, Explosion, and Shock Waves”, “Archivum Combustionis” oraz “Archiwum Procesów Spalania”.

Organizował i współorganizował  wiele międzynarodowych sympozjów i kolokwiów z zakresu spalania i wybuchowości w kraju i za granicą. Był inicjatorem powstania i pierwszym przewodniczącym Polskiego Instytutu Spalania; przez wiele lat przewodniczył Polskiej Sekcji Combustion Institute (USA); Członek Rady Dyrekcyjnej Instytutu Dynamiki Wybuchów i Reagujących Systemów (IDERS) USA w latach 1989-2011; Przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa (1999-2002); Uczestniczył w pracach rad naukowych: OBR SP w Józefowie oraz  OBR „BOSMAL” w Bielsku-Białej, oraz wieloletni członek Rad Naukowych Centrum Badań Kosmicznych PAN oraz Instytutu Lotnictwa. Od 1992 r. profesor w Instytucie Lotnictwa w Warszawie; opiekun naukowy Pracowni Technologii Kosmicznych oraz kierownik projektu, którego celem jest opracowanie nowego silnika turbinowego z detonacyjną komorą spalania.

Rozwinął współpracę z zagranicą m. in. z: USA: University of California – Berkeley, University of Michigan – Ann Arbor; Japonia: Tokyo University, Nagoya University, Aoyama Gakuin University, NIIS oraz MHI,  Wielka Brytania: UMIST, – Manchester; Chiny: Norteastern University, NUS&T, SEPRI; Korea – KAIST; Rosja: IMTiS SO RAN w Nowosybirsku , ICHF RAN w Moskwie. Kierował wieloma międzynarodowymi grantami z USA, UE, Kandy i Japonii, w tym między innymi z Departamentu Rolnictwa USA, Departamentu Obrony USA, z Departamentu Energii USA, z Lawrence Livermore National Laboratory, Livermore, USA i innych. Wspólnie z Mitsubishi Heavy Industry uzyskał patent (w USA i w Japonii) na silnik odrzutowy o spalaniu detonacyjnym. Badania nad tego rodzaju silnikami są obecnie prowadzone w wielu krajach świata, w tym m. innymi w: Polsce (w Politechnice Warszawskiej i w Instytucie Lotnictwa), Japonii, USA, Francji, Rosji i w Chinach.

Był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, m.in. otrzymał: Doktorat Honoris Causa Technicznego Uniwersytetu w Baku; Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej; Złoty Medal za Zasługi dla Obronności i inne. Został również odznaczony medalami: im. A.K. Oppenheima (IDERS, USA) oraz medalem im. D. Smoleńskiego i medalem im. W. Cybulskiego przez KTiS PAN. Jest autorem i współautorem 4-ech monografii, jednej rozprawy i jednego skryptu oraz ponad 300 publikacji z zakresu: spalania, napędów, zderzeń obiektów kosmicznych i astronautyki; w tym ponad 110 artykułów w renomowanych wydawnictwach o zasięgu międzynarodowym a łączna liczba cytowań jego publikacji w ogólnie dostępnych zbiorach cytowań wynosi ponad 400 a indeks Hirscha jest równy 10.