Stratosfera jest ciekawym dla nauki obiektem badań jednak znajduje się za nisko, żeby umieszczać w jej obrębie satelity, natomiast rakiety sondujące przebywają w niej bardzo krótko. Istnieją również statki, które mogą latać na wysokościach kilkudziesięciu kilometrów jednak ich budowa i obsługa są na tyle drogie, że raczej nie stosuje się ich do badań stratosfery. Balony stratosferyczne jako jedyne mogą pozostać w stratosferze przez długi czas (nawet kilka miesięcy). Stąd też odgrywają bardzo ważną rolę w badaniach górnych warstw atmosfery, meteorologii, wykonywaniu obserwacji Ziemi oraz kosmosu. Ponadto na balonach stratosferycznych można przeprowadzać testy w warunkach obniżonego ciśnienia i temperatury, zarówno czysto naukowe jak i demonstratory technologii.

Członkowie Sekcji Balonowej Studenckiego Koła Astronautycznego biorą udział w różnych projektach, poniżej można znaleźć informację na temat naszych działań.

Prowadzone przez Sekcję Balonową SKA programy eksperymentalne to m. in.:

  • Program KULLA – badania elektro- i aerometryczne atmosfery (nazwa wymawiana po angielsku brzmiąca jak polska „kula” – nawiązanie do sondy kulowej),
  • Program PARTICULA (łac. particula – cząsteczka) – wychwytywanie cząstek stałych z górnych warstw atmosfery, w tym mikrometeorytów,
  • Program CURSUS (łac. cursus – prąd) – pozyskiwanie użytecznej energii elektrycznej z szerokiego spektrum fal elektromagnetycznych,
  • Program PERICULUM (łac. periculum – niebezpieczeństwo) – specjalnie przystosowany do lotu pod balonem grawimetr,
  • Program CAPELLA (nazwa pochodząca od gwiazdy) – eksperymentalny nadajnik napowietrzny (eksperyment w trakcie opracowywania).
  • Warszaty